Shiryô no wana aka Evil Dead Trap (1988)

De eerste teleurstelling kwam toen ik een letterboxed weergave van de film zag, van Synapse had ik wat meer verwacht. De jaren '80 deuntjes werkten bij deze film in het nadeel. Ik zat geen moment in de film, ik vond het een behoorlijk zinloze slasher waarbij er veel door gangen wordt gelopen. Erg saai eigenlijk, terwijl er aardig wat gore inzit zoals het doormidden klieven van een oogbal. Het roer gaat op een gegeven moment om en de twistfinale is werkelijk een lachertje en helpt de hele film om zeep. Met recht een "rare film".

4,5

Oh man - die vind ik echt steengoed ! Herinner me net een erg leuke soundtrack en te gekke finale.

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Zat me toch wel te ergeren aan het beeld, vrij zwak en dan ook nog eens letterboxed! Daarbij viel ik een paar keer in slaap. Ik vond er echt vrij weinig aan. De poppetjes waren voor mij ook vrij inwisselbaar, ik had niet echt het idee een bepaalde hoofdpersoon te volgen ofzo. Ik zal hem nog wel eens opzetten maar vooralsnog maakte het weinig indruk.

HANEZU (Japan, Naomi Kawase, 2011) 6/10
Een vrouw in een doodgebloede relatie zoekt passie bij de lokale kunstenaar. Mooi geschoten drama dat onderuit gehaald wordt door haast beledigend onsubtiele beeldsymboliek.

MILOCRORZE: A LOVE STORY (Japan, Yoshimasa Ishibashi, 2011) 7/10
Net als films als Memories of Matsuko spreekt deze dwaze romantische comedy met z'n hypergestileerde kleurenpracht van de Japanse liefde voor Frans suikersprookje Amelie. Aanvullen met een ode aan klassieke chambara, een flinke geut van Andy Kaufman's Tony Clifton, goed mixen en opdienen met een fantasierietje.

GANTZ (Japan, Shinsuke Sato, 2011) 7/10
Had het programmaboekje er niet zorgvuldig op nageslagen, want belandde in een voorstelling met enkel Castillaanse ondertiteling. Mangabewerking met schijnbaar torenhoge productiewaardes. Zag er dan ook heel gelikt uit, vol opwindende actiescenes afgewisseld met drama waarvan ik geen ene moer verstond maar een overdaad aan klefheid vermoed. Voorlopig een zeventje.

SORCERER AND THE WHITE SNAKE, THE (China, Ching Tsu-tung, 2011) 6/10
Ching Tsu-tung mag dan al een hele tijd vanonder Tsui Hark's vleugels zijn gekomen, dit verhaaltje baseert zich op dezelfde mythe als Hark's Green Snake. Over een duizendjarige slangengeest die verliefd wordt en in vrouwengedaante gaat samenhokken met de man van haar dromen, terwijl een boeddhistische monnik daar een stokje voor tracht te steken. Het drama gaat verloren in rommelige actie - vol stugge volharding om de kijkers te overstelpen met spectaculaire CGI ondanks de duidelijke onvolkomenheid van de technische expertise. Daarbovenop gelardeerd met bombastisch gepomp uit de Hans Zimmer-school, mist het de charme van soortgelijk genrewerk uit de Hongkongse jaren tachtig en negentig.

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

THE RAID (Indonesie, Gareth Evans, 2011) 9/10
Ergens in Jakarta staat een flatgebouw. In dat flatgebouw: een paar honderd zwaarbewapende criminelen. Aan de voordeur: een handjevol politiemannen die nog een laatste keer diep adem halen alvorens de toren te beklimmen tot de top. Bijzonder brutale actiefilm die het publiek doet gillen om point blank kogels door het hoofd, machetes die losjes door bovendijen hakken en ruggengraten die kraken als pakjes droge bami.

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

MERANTAU (Indonesie, Gareth Evans, 2009) 4/10
Oei - Evans' vorige knokfilm is daarentegen een fikse teleurstelling. Gelukkig hield hij in The Raid het verhaaltje uiterst eenvoudig, want hier is het worstelen met de afstandsbediening om de neiging te onderdrukken door te spoelen naar de volgende vechtscene. En zelfs die weten niet altijd te imponeren met soms aarzelende choreografie en gemis aan impact. Kan me voorstellen dat hij wist in te spelen op de gevoeligheden van een Indonesisch publiek met z'n thema van boerenjongen in de grote stad, maar - slappe hap.

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Merde! Net € 2,49 betaald voor die film.

_________________
Reisverhalen en -fotografie site

Ook net gekeken, nogal belabberde film inderdaad. Heb flink zitten spoelen.

Zonet herbekeken met ondertiteling en hij was cooler zonder. Had verwacht eindelijk te weten te komen waarom de personages tijdens de actiescenes maar wat staan te lummelen met hun pistolen zonder ermee te schieten, maar dat bleek al even onverklaarbaar als voorheen. Die freaky boombox robot blijf ik wel leuk vinden. En de actrice in haar strakke lederen pakje - wowza - al is daar duidelijk chirurgisch aan gebeiteld. 6/10

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Zit nog wat Merantau reviews te lezen hier en daar maar die zijn over het algemeen gewoon ongelofelijk positief. Achten, negens, soms zelfs een tien. Ik vermoed een internationaal omkoopcomplot. Raar.

Denk dat men in Indonesië wel erg trots was op de film. Verhaaltje is ook duidelijk gericht op een Indonesisch publiek - denk dat het daar wel 'werkt', en velen zich herkenden in de hoofdfiguur als die vanuit de geborgenheid van z'n eenvoudige familie in z'n eentje in de grote stad wordt gedropt. Mij deed het vooral geeuwen en flashbacks oproepen van Ong Bak. Af en toe knalden ze voor een momentje, maar de meeste actiescènes waren ook maar zwak vond ik.

The Raid is echt stuk-ken beter. Strak verhaaltje rond een uiterst eenvoudig gegeven dat slechts als kapstok dient voor de brutale actiescenes - bij afloop voelde het alsof ik bont en blauw geslagen de zaal verliet.

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Ja, de positieve reviews op imdb zijn inderdaad voornamelijk van Indonesiërs maar de externe lovende reviews zijn gewoon van Amerikanen en Britten die al heel wat films gezien hebben. Dat verbaast me toch wel.

Daar zit ik me ook bij in het haar te krabben. Heb trouwens ook goeie word-of-mouth gelezen op forums, waar je toch eerlijke meningen kan verwachten. Wellicht is er nog een andere film met dezelfde titel

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Hmm, daar was ik al bang voor. Lijkt me dat deel 1 en 2 wel gemaakt zijn om los van elkaar bekeken te worden (zijn tenslotte in Japan ook apart uitgebracht), maar wellicht helpt het om ze toch nog als een tandem achter elkaar te kijken. Ach ja, ik wil sowieso een spin-off met die boombox robot.

_________________
Profiler

Big Man Japan (Hitoshi Matsumoto - 2007), 8/10

Geframed als een mockumentary volgt een filmcrew een depressieve aan lager wal geraakte superheld die zich om de zoveel tijd richting de lokale elektriciteitscentrale sleept om zichzelf in te pluggen en op te laden (naar goede Japanse traditie) waarna hij in een 30 meter grote reus verandert die voor zijn late night TV-show allerlei idiote supermonsters te lijf gaat. Probleem is, het is een loser, zowel in zijn privé-leven als in zijn superheldenactie op TV. Er gaat nog al 's wat mis, schade aan gebouwen, de kijkers laten het afweten en zijn huis wordt zelfs beklad door boze fans. Zijn ex-vrouw schaamt zich kapot voor hem en vindt dat zijn kinderen maar uit zijn buurt moeten blijven. Big Man Japan is eigenlijk maar een zielig hoopje ellende, pielend in zijn bakje noodles.

Het is eigenlijk vooral een subtiel en ontroerend filmpje waarin een groot deel bestaat uit droogkomische conversaties met de titelheld in zijn huiskamer of in restaurants. En een geestige send-up van superhelden-conventies en monsterfilms, of de Japanse verzadiging met dit soort entertainment in het algemeen. Of zoiets - wil me er thematisch niet al te zwaar of serieus aan laven, maar het is een slim gemaakte film met een aantal leuke vondsten. En de actie zelf is ook best overtuigend gedaan. Erg van genoten.

Begreep ook dat Sony de rechten voor een remake/sequel had, maar niets meer van gehoord. Lijkt me idioot om dit in een non-Japanse setting te wurmen, maar oké..

_________________
Profiler

Vond hem een beetje onevenwichtig met een wat rommelig script en onnodige flashbacks maar de echte slasher momenten mogen er zeker zijn. Vooral het laatste half uur is heerlijk over the top, die toon had wat mij betreft wel eerder ingezet mogen worden. Goeie cover die Duitse blu-ray.

7/10

K-20:

had eigenlijk nog niet over de film gehoord tot ik de blu-ray tegenkwam bij de koopjes op amazon uk. uiteindelijk de blu-ray gekocht aan 5 pond om gratis shipping te hebben en kan zeggen dat ik de aankoop niet beklaag. best wel leuke film. mocht iets korter geweest zijn (duur zowat 135 minuten) maar vervelen gaat het nooit. doet denken bij momenten denken aan mix van sherlock holmes, batman en nog wat avonturenfilms.

_________________
http://www.invelos.com/dvdcollection.aspx/warp232

Gisteren gezien en ik vond hem fantastisch. Soort live-action versie van een meer uitzinnige anime. Mooie sets, creatieve effecten en een leuke score. Topentertainment!

Neighbour no. 13 (2005)

Japanse film over een jongen die vroeger gepest is op school en door dat trauma een extra persoonlijkheid heeft gecreerd die wel lef heeft en voor zichzelf durft op te komen. Als hij een etterbak uit het verleden tegen komt, is zijn andere helft uit op wraak.

De film duur bijna twee uur en dat is zeker twintig minuten te lang. Veelal duren scenes veel te lang. Het is een low-budget film en dat uit zich in de weinig locaties die men gebruikt om het verhaal te vertellen. De film is grauw en depressief; er bestaan geen karakters met positieve eigenschappen en dat maakt het een taaie zit. Ik houd wel van een goede wraakfilm maar in deze film zijn nogal veel onschuldigen het slachtoffer wat het moeilijk maakt te "juichen" om de wraak. Als de makers het tenslotte nodig vinden om een klein kind te gebruiken om hun punt tre maken, gaf dat voor mij de genadeklap. Smakeloos en heel erg naar.

De film gaf me een depressief gevoel, op zich knap maar dat maakt het geen fijne film. Een kortere speelduur en het weglaten van de smakeloze acte had de film, in mijn ogen, veel goed kunnen doen.

5.0

Vond hem erg leuk, cool 70s sfeertje met inderdaad een prachtige cast. Hoop oudjes die al sinds de jaren 70 in kung fu films spelen. Moest vooral erg lachen om Teddy Robin, naast acteur ook bekend van zijn 60s psychedelic pop band Teddy Robin and the Playboys.

8/10