Vet hard
In deze actiekomedie staat Bennie (Jack Wouterse) die het leven van zijn terminaal zieke vader wil redden door allerhande halsbrekende toeren uit te halen.
Wouterse was best leuk in deze film: lekker grof en over de top. Om sommige scènes kon ik erg lachen, terwijl er ook bij zaten die me niets deden. Het verhaal verliep soms rommelig, maar over de hele linie heeft Tim Oliehoek het wel goed voor elkaar gebracht. Een vermakelijke en grove actiekomedie van Nederlandse bodem. Niet baanbrekend, maar leuk om eens gezien te hebben.

7,0/10

_________________
Zombies don't run. We exist because running zombies don't.

Komt een vrouw bij de dokter (Reinout Oerlemans, 2009)

Dit nieuwe stukje Hollands glorie overtrof mijn stoutste verwachtingen, want hij is werkelijk fascinerend in zijn concept: inhoudelijk staat het drama gelijk aan een RTL soap-serie (zie: regisseur), stilistisch is het een aanschakeling van trendy reclamesspots - noem het de opsomming van de Nederlandse (mainstream)filmstijl van de afgelopen jaren.

Als je een film wilt maken over de botviering van oppervlakkigheid met een vleugje melodrama, geeft dat toch echt geen goed argument om dit thema op een evenzeer oppervlakkige wijze te behandelen. Want hoe verwacht je dat ik moet meeleven met een totaal ééndimensionaal personage van Carice van Houten dat langszaam wegteert aan kanker? Hoe kan ik niet steeds in de lach schieten van de serieus gecultiveerde domheid van de metroseksuele Barry Atsma? Hoe moet ik in een film komen wanneer elke vorm van opbouw of (emotionele) spanning wordt vervangen door scènes die niet langer mogen duren dan twee minuten? Enige notie van zelfspot had de hele boel nog kunnen relativeren, maar dat is iets wat oppervlakkigheid helaas niet nastreeft.

Het maakte vreemde emoties in me los; ik moest me in de bioscoop daadwerkelijk inhouden om niet de hele film hardop aan te vullen als een parodie op zichzelf, een spontane, misplaatste stuiplach daargelaten. Eigenlijk was het daarmee een geheel unieke ervaring: een film gaan kijken in de bioscoop zonder ooit het idee te hebben gehad dat je een 'film' hebt gezien. In de muziek had had ik onlangs precies hetzelfde met het album I Get Wet (2001) van Andrew W.K: zelfkastijding op metaniveau.
1

Kan door huid heen (Esther Rots - 2009), 8/10

Indringende film met een sterke hoofdrol voor Rifka Lodeizen en een bijzonder mooie soundtrack.
Rifka Lodeizen speelt een jonge vrouw die na een verkrachting Amsterdam ontvlucht en in een vervallen huis op het Zeeuwse platteland probeert haar leven weer op te pakken. Door middel van een effectieve montage en een sterk sound design wordt de kijker bijna gedwongen haar angsten en obsessies als het ware mee te beleven. Een ervaring die niet altijd even prettig is, maar dat lijkt me ook helemaal de bedoeling.

Gewoon Hans (Ebbinge, 2009)
Erg leuke mengeling van genres waar ik regelmatig smakelijk om gelachen heb. Maar ja, als Hans Teeuwen een halfje bruin en een krentenbol bestelt krijg ik al een grote grijns op mijn gezicht, dus ik weet niet in hoeverre dat nou echt de verdienste van de film is. De slotscène kwam wat overbodig op me over, maar verder prima. Laatst zat ik me nog af te vragen hoe het zinnetje 'Al-vlees-klier, Al-vlees-klier!' ook alweer afgemaakt moest worden. Gelukkig, ik weet hem weer: 'Maandagavond doe ik vermicelli in m’n bier!' Waarschijnlijk wel een stuk minder leuk voor niet-liefhebbers.

Een 8,5.

_________________
Reisverhalen en -fotografie site

Komt een vrouw bij de dokter (2009)

Ik kan niet zeggen dat ik zat te wachten op een film van Reinout Oerlemans, maar ik wilde de beste man z'n debuut toch een eerlijke kans geven. Helaas is de film exact hetzelfde als zijn TV programma's: oppervlakkig, exploitatief en het mist iedere vorm van subtiliteit.

Het boek (van boer Kluun) was al niet goed, maar dat was nog best grappig geschreven. Die humor hebben ze echter in de film overboord gekieperd, dus wat overblijft is een zichzelf veel te serieus nemend verhaal over een reclame lul die constant vreemd gaat terwijl z'n vrouw kanker heeft.

Wat nou precies de moraal van het geheel was weet ik niet, maar het is in ieder geval niet de tagline van de film "een ode aan de liefde", meer "een ode aan de geilheid" of "een ode aan de oppervlakkigheid". Tel daarbij op het slechte acteerwerk (van vooral Barry Atsma), de veel te aanwezige muziek, de continue aaneenschakeling van korte, nietszeggende scenes en de platte karakters en er blijft nog maar heel weinig over. Daar kan zelfs Carice van Houten niet tegenop acteren.

Tegen Arnie zou ik willen zeggen: kijk eens naar Simon (van Eddy Terstall) hoe het ook kan.

3/10

Cine-excess brengt Amsterdamned uit, hier de trailer:

http://www.youtube.com/user/cineexcess#p/u/2/YKLt7aI_Ais

En hierbij de link:

http://www.cine-excess.co.uk/Cine-Exces ... amned.html

Kan iemand wat vertellen over volgende Nederlandse klassieke titels - zijn me allemaal volslagen onbekend :

Malle Gevallen (1934)
De Kribbebijter (1935)
Op Stap (1935)
Pygmalion (1937)
Morgen Gaat 't Beter (1939)
De Vergeten Medeminnaar (1963)

Zit er een aanrader tussen?

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Waar is het paard van Sinterklaas? (Kamp, 2007) 7/10
Minder leuk en schattig dan het prima eerste deel, waarin ik het 'Chinezen kennen Sinterklaas niet'-gegeven erg sterk vond. Toch heeft ook deze film zijn momenten. Ik kocht hem vooral vanwege de opnamelocatie (het vijf kilometer van mijn woonplaats gelegen Wijk aan Zee) en dat bleek een goede keus. Het heeft wel iets om Winky Wong het heuveltje op te zien zwoegen waar wij in de zomer onze fietstrainingen houden.

_________________
Reisverhalen en -fotografie site

Tirza (Rudolf van den Berg, 2010)

Boekverfilming naar Grunberg's roman over een schijnbaar overbezorgde vader die zijn dochter achterna reist naar Namibië.

Gijs Scholten van Aschat speelt de Dostojevski-lezende en Spinoza-citerende vader die ondertussen elke Marokkaaan Mohammed Atta noemt met verve, al liggen de soms wat theatrale dialogen er wat té dik bovenop.
De film is prachtig geschoten, met name de scenes in Namibië en ook de montage is origineel maar niet in your face.

Helaas kan Van den Berg (van o.a. cult-horror-klassieker De Johnsons) het weer niet laten om op alles wat hij belangrijk acht overdreven de nadruk te leggen en wanneer wordt er eindelijk eens een Westerse film gemaakt waar de Afrikaanse bevolking niet als zielig en hulpbehoevend wordt afgeschilderd?

Al met al toch een prima film, al acht ik de kansen bij de Oscars behoorlijk klein.

7/10

Sint (Dick Maas, 2010)

Het verhaal is achterlijk, het grootste gedeelte van de cast kan niet acteren, Egbert Jan Weeber, bijna 30-ers spelen dat ze bijna 20-ers zijn, vreselijk slecht geschreven dialogen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maarrrrr...tegelijk ook: een verbrande Sinterklaas die met z'n paard als een gek over de Amsterdamse daken snelt met de politie achter 'm aan, door midden gereten zwarte pieten, een heel dozijn agenten dat zonder scrupules wordt afgemaakt en vooral veel geinige actiescenes zoals we van Dick Maas gewend zijn.
Leuk hoor.

7.5/10

Alle Nederlandse films op Ximon.nl.
Tenminste, dat is uiteindelijk de bedoeling. Er zijn er nu iets meer dan 500 te bekijken.
Aanbod is nog niet bijster interessant en waarom ze ook een aantal buitenlandse releases aanbieden is me een raadsel, maar kan toch een leuke site worden als er ook wat onbekender / out of print materiaal aangeboden gaat worden.

Kleine Teun (van Warmerdam, 1998) 7,5/10

Alweer een bijzonder grappige maar vooral unieke film van Warmerdam. Zwarte humor van de bovenste plank aangevuld met sterke acteerprestaties en een bijna noir-achtig plot. Ik heb genoten.