Welke klassieke noirs zag je onlangs ? Wat zijn je favorieten ? Leuke nieuwtjes ?


Heb nog steeds niet alles uit de eerste Warner box gezien, zonet was 't de beurt aan Murder, My Sweet . Uitstekende hard-boiled detective - naar een verhaal van Raymond Chandler met Dick Powell als Marlowe. Was wel even wennen Marlowe te zien met ietwat een baby-face, maar 't viel me al snel niet meer op. Geweldige one-liners - vooral in de voice-overs - en dialogen. Plot was boeiend en ingewikkeld maar goed te volgen. Opvallend waren de druggy droomsekwenties, leuk gedaan. ****1/2

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Ik moest in het begin ook even wennen aan Powell's Marlowe vertolking, maar vond het uiteindelijk toch een zeer geslaagde. Verder een uitstekende noir inderdaad. Heb je Out of the Past al gezien? Dat is toch wel mijn favoriet uit de eerste Warner box. Moet nog wel The Asphalt Jungle nodig eens herzien.

The Asphalt Jungle is tot hiertoe m'n favoriet uit de box - ik hou erg van heist-films. Heb enkel The Set-Up nog niet gezien. Out of the Past was inderdaad prima met de bijzonder mooie maar ook bijzonder doortrapte Jane Greer als femme fatale.

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Mijn rijtje uit die box:
1. Out of the Past
2. Gun Crazy
3. Asphalt Jungle
4. Murder My Sweet
5. The Set-up

Ik vond Out of the Past en Gun Crazy echt zeer goed. Out of the Past is gewoon meesterlijk, ongetwijfeld een van de beste noirs die ik gezien heb. Gun Crazy is gewoon een voorbeeld waarom film noir zo'n mooi 'genre' is. Met minimale middelen toch zo'n sterke film maken. Asphalt Jungle ook erg goed.

Murder My Sweet is niet echt een van mijn favoriete film noirs, omdat ik het gevoel heb bij Edward Dmytryk (had ik ook bij Crossfire) dat zijn films gewoon iets missen. Het is gewoon lastig uit te leggen. Zijn films zitten gewoon goed in elkaar, maar en laat me af en toe zitten met een onbevredigend gevoel.

The Set-up vond ik verreweg de minste film uit deze box. Het deed me gewoon weinig. Het was een leuke film, maar niet meer dan dat.

Soms moeilijk aan te geven wat 'classic noir' is, maar deze favorieten reken ik ertoe:

The Asphalt Jungle
The Big Heat
The Big Sleep
Detour
D.O.A.
Double Indemnity
Force of Evil
Gilda
The Hitch-Hiker
In a Lonely Place
The Killers
The Killing
Kiss Me Deadly
Kiss of Death
The Lady from Shanghai
Laura
Leave Her to Heaven
The Maltese Falcon
Mildred Pierce
The Narrow Margin
Nightmare Alley
Out of the Past
Pickup on South Street
Scarlet Street
The Strange Love of Martha Ivers
Sunset Blvd.
Sweet Smell of Success
They Live by Night
The Third Man
Touch of Evil
Where the Sidewalk Ends

_________________
OT301

Gisteren opnieuw gekeken. Toch wel een bijzonder fraaie film noir inderdaad. Op de een of andere manier maakte hij de hoge verwachtingen de eerste keer niet geheel waar, maar dit keer beviel hij gelukkig een stuk beter. Met name het acteerwerk is van hoog niveau en Huston's karakters zijn stuk voor stuk geloofwaardig. Aan sfeer ook geen gebrek: de miserie en wanhoop druipen ervan af en zo hoort het ook natuurlijk bij een goede noir. Het caper plot is redelijk no-nonsense, maar daarin schuilt ook de kracht van de film. Geen eindeloze twists die ten koste gaan van het verhaal, zoals bij sommige noirs. Bovendien een van de eerste in zijn soort en een inspiratie voor talloze latere films. Echt van genoten dit keer!

****½

Eén van mijn favorieten is 'This Gun For Hire' met Alan Ladd en Veronica Lake.
Voor een indruk, zie: http://www.imageraptor.com/galleries/om ... a_Lake.jpg

Ook hou ik erg van 'The Big Combo' en 'Raw Deal', vooral vanwege het waanzinnige camerawerk van John Alton.
Dit weekend nog naar 'Pick-Up on South Street' zitten kijken, vond ik toch wat tegenvallen. Richard Widmark heeft wel heel weinig expressie in zijn gezichtsuitdrukking, en het happy end is een film noir onwaardig.

Het valt mij vaak op dat The Postman Always Rings Twice vaak ontbreekt om favorieten-lijstjes. Terwijl deze film alles heeft om als top-film-noir bestempeld te mogen worden.
Is er uberhaupt een film van John Garfield te noemen die niet op z'n minst noir invloeden heeft aangezien zijn hele uitstraling noir ademt.

Hmm, als een echte noiraholic met meer dan 120 klassieke noirs in mijn collectie is dat zeer moeilijk te zeggen. Ik heb eigenlijk nog geen enkele noir gezien die mij echt tegenviel.
Een tiental favorieten:
Sunset Boulevard
Double Indemnity
Raw Deal
The Narrow Margin
Sweet Smell Of Success
The Asphalt Jungle
Out Of The Past
The Killers
Scarlet Street
Nightmare Alley

Paramount brengt in Mei trouwens nog een drietal goede noirs uit:
Dark Mirror
Secret Beyond The Door
Body And Soul (is al op DVD van Artisan maar hopelijk is de Paramount uitgave beter)

opnieuw gezien:

D.O.A. (1950) ****

Niet te missen noir, blijft een van de beste van het 'genre' imo.

Detour ****

Nog zo'n onvergetelijke noir. Zeer vermakelijk en bijzonder effectief, gezien de middelen die Ulmer tot zijn beschikking had.

Nightmare Alley - Masters of Cinema

Filmtip, filmtip, filmtip!!! Gaat dat zien, gaat dat zien!!
Wat een geweldige filmnoir is dit zeg! Voor een film uit 1947 ziet het er prachtig uit. Een zeer donkere film, zowel visueel als inhoud. Er zit bijna geen sympathiek karakter in het verhaal. Geeks, alcoholisme, oplichterij...geinteresseerd? Kijken dus! Erg vreemd dat deze film noir zo onbekend is gebleven. Laatst heb ik eindelijk The Third Man gezien maar om heel eerlijk te zijn, doet deze er niet voor onder. Ik durf zelfs te beweren dat ik hem misschien nog wel beter vind....alhowel ze niet met elkaar te vergelijken zijn. Weer een prachtige release uit the Masters of Cinema serie....aanrader!!!

Where the Sidewalk ends ****1/2
Deze noir moet het niet van z'n one-liners of dialogen hebben - het plot is ijzersterk, en alles is heel mooi geschoten. Vond 't meeslepender en dramatischer dan gewoonlijk bij een noir - al stoorde het einde me een beetje, zijn spoiler-tags geïmpliceerd op dit forum ? Ongewoon het web van bedrog gesponnen te zien worden door het hoofdfiguur, mooie film met hopen dubbele psychologie-light lagen.

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Net Sunset Boulevard gezien en ik moet eerlijk zeggen dat ik hem vond tegenvallen. Misschien omdat ik redelijk moe was en een echte noir verwachtte. Uiteraard zijn er de camerastandpunten (uiteraard dat shot in het zwembad, spiegels) en de snelle voice-over (die ik overigens na verloop van tijd ook wat vond wegzakken), maar qua thematiek zal ik het niet echt een noir noemen. Het was meer het verhaal van vergane glorie van een filmster, eigenlijk was er van misdaad bijna geen sprake.

En misdaad vind ik toch wel iets dat centraal moet staan in een klassieke noir. Dus in hoeverre is dit nog een film noir?? Als ik het nu achteraf bekijk vind ik het eerste deel van de film het beste. Waarom? Omdat dat het meeste weg heeft van een noir. De man in het zwembad (suggestie naar de specifieke misdaad die hieraan vooraf ging), ondersteund met een lekkere vlotte cynische voice-over en in het begin natuurlijk die schuldeisers die op zijn hielen zitten.

Achteraf had ik dus het gevoel dat ik zowel geen noir heb gezien en dat ik er eigenlijk voor had moeten gaan zitten. Nou ja, ik leg hem op de plank en kijk hem over een paar maandjes nog wel een keertje. Want dit een tegenvaller vinden kan voor mijn gevoel niet. Maar aan de andere kant: Ik kan ook weer niet alles mooi vinden.

Eén van mijn favoriete films aller tijden. Ik denk dat je de stroming film-noir wat breder moet bekijken en dat de centrale thematiek niet altijd misdaad hoeft te zijn. Voor mij is het meer het "gevoel" van een film (donker, grimmig en rauw) wat de lading "noir" omvat. Films als Laura, Out of the Past en Double Indemnity zijn alledrie noirs zoals jij ze graag zult zien, maar ook films Night and the City, Nightmare Alley en Sunset Boulevard zijn voor mij op en top noir ondanks het feit dat misdaad niet het centrale thema is (al komt het er zijdelings wel bij kijken). Ik zou hem binnenkort nog eens bekijken en proberen je tunnelvisie omtrent "noir" los te laten. Het is echt een prachtige film met weergaloze acteerprestaties en een voor mij zeer boeiend plot.

Hehe, daar noem je wel gelijk drie van mijn favorieten op (Laura, Out of the Past, Double Indemnity)

En tunnelvisie? Dat weet ik niet. Ik denk niet dat ik Sunset Blvd. snel als een klassieke film noir zou kunnen zien. Dan kan je Casablanca ook als een film noir zien. Maar sowieso was dat meer een verklaring van mijn kant. Lag het aan mijn verwachting rondom de film (mijn idee van noir), dat ik dit slecht vond? Verwachtte ik iets vlots? Kijk, of dit nou wel een film noir is of niet, dat boeit mij niet eens zoveel. Het gaat natuurlijk om de vraag of dit een goede film is.

Ben van mening dat Sunset Blvd. film noir in optima forma is, juist qua thematiek. Misschien een aardig essay in dit verband:

http://www.ruspoli.com/film/essays/sunsetblvd.html

Gilda ***½
Was niet zo onder de indruk van het plot. Het geheel deed bovendien wat onevenwichtig aan. Vond de eerste helft van de film boeiend met goede dialogen en veel onderhuidse spanning. De tweede helft is een stuk minder interessant en kent ook een teleurstellende finale. Een pluspunt is Rita Hayworth als stralende femme fatale, die de film volop sensuele lading geeft. Maar ook buiten haar aanwezigheid is de film 'easy on the eye'.

Er gebeurt toch een misdaad? Dat de misdaad verder niet centraal staat maar meer de "MacGuffin" is waaraan het verhaal wordt opgehangen doet verder niet zo veel ter zake; dat gebeurt in zo veel film noirs en ook gewone misdaadfilms.



Klassieke noir is voor mij (en voor vele anderen) een stroming binnen het genre van de Amerikaanse misdaadfilm van de jaren 40 en 50, een stroming die zich in stijl en toon onderscheidt van de normale films binnen het genre.
Een bepaalde afbakening van wat film noir omvat is mijns inziens wel degelijk nodig omdat je met een beetje goede wil noir elementen kunt ontdekken in vrijwel elke film waardoor je weer van die lijstjes krijgt zoals op DVDBeaver waar meer dan de helft van de films slechts zijdelings iets te maken heeft met klassieke film noir.
Of om het anders te stellen, is een cynische western (of melodrama of horror of sci-fi of etc.) automatisch een film noir of in de eerste plaats een western (of etc.) met noir elementen?



Als Ingrid Bergman een berekenende femme fatale was geweest die willens en wetens er voor had gezorgd dat Humphrey Bogart een door liefde verblinde moordenaar was geworden die alles verliest en uiteindelijk onder de guillotine eindigt, dan had je het een film noir kunnen noemen. Nu is het een romantisch drama.



Een van de beste ooit.

In je (bovenstaande) eerste reply op Vincent zeg je toch exact hetzelfde als ik? Misdaad hoeft niet de centrale thematiek te zijn binnen een film noir. En ik ben me terdege bewust van het feit dat klassiek film noir binnen een kader van duidelijk aan te geven elementen zijn belichaming heeft. Dat die elementen voor mij als hoofdzaak donker, grauw en grimmig zijn wil niet zeggen dat ik de aanwezigheid van misdaad en een femme fatale daarbij over het hoofd zie. Zo zijn er veel films die noir elementen bevatten maar dit niet tot een film noir maken. Maar dat wist je al

The Stranger (Orson Welles) ****
Onderhoudende noir thriller waarin Welles zelf een oorlogsmisdadiger speelt, die zich na de oorlog schuilhoudt in een Amerikaans dorpje. De altijd sterke Edward G. Robinson weet hem daar op te sporen en probeert hem te ontmaskeren. Bij vlagen goede suspense en verschillende stijlvolle shots. Met name de scenes rond de klok zijn de moeite waard.

No Way out (fox film noir)

Met Joseph L. Mankiewicz aan het roer tackelt deze film de rassenkwestie kort na WOII. Debutant Sidney Poitier, die furore maakte als theateracteur, speelt Luther Brooks, de eerste zwarte dokter in een ziekenhuis. Als dienstdoende dokter wordt Brooks opgeroepen als de twee criminele broers Ray en Johnny worden binnengebracht die door de politie zijn verwond bij hun arrestatie. Brooks doet wat hij kan, maar buiten zijn schuld om komt Johnny te overlijden. Ray kan niet verkroppen dat iemand doodgaat van een schot in een been en wil de uitleg van Brooks en zijn meerdere niet geloven dat zijn broer reeds dodelijk ziek was. Ray ontsnapt uit het gevangenisziekenhuis en trommelt al zijn vriendjes en ook de ex-vrouw van Johnny op om de zwarte wijk te gaan bestormen. De bestorming blijft echter niet lang geheim en de zwarte bevolking besluit zelf een aanval uit te voeren. Wat volgt is een keihare ontmoeting tussen beide kampen. Ray weet echter te ontkomen en besluit in een ultieme daad zijn gram te gaan halen bij dokter Brooks.

Joseph L. Mankiewicz laat de acteurs in de film geen blad voor de mond nemen en de scheldwoorden van Ray (zeer goed gespeeld door Richard Wildmark) zijn niet op 2 handen te tellen. De onderliggende gevoelens van die tijd worden goed weergegeven, zonder dat Mankiewicz een overdreven oordeel velt. De film heeft diverse genietbare 'noir-scenes' waarin wonderschoon met schaduw, contrast en licht wordt gewerkt. Wederom een aanrader uit de FFN reeks! ****

_________________
mijn schijfjes |
mijn top 20

Over een jaartje zal ik deze film weer een keer kijken. Hopen dat mijn gevoel bij deze film dan veranderd is .

Misschien hebben jullie 't ook al gezien maar op beaver staan de titels voor de derde Warner box aangekondigd :

Warner's Film Noir Volume #3 will include:
Border Incident, His Kind of Woman, Lady in the Lake, On Dangerous Ground, and The Racket

On Dangerous Ground is van Nicholas Ray, wel nooit gezien - van de rest heb ik nooit gehoord - jullie ?

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Lady in the Lake ken ik. Dat is een POV-shot film geloof ik. Wel interessant om een keer helemaal te kijken . Ik koop de box dus wel.