Paul Verhoeven (1938 - ....)

---------------------------------------

Basic Instinct (1992)

Naar aanleiding van de release van 'Basic Instinct 2' werd Paul Verhoevens originele 'Basic Instinct' regelmatig een 'klassieker' genoemd. Na een nieuwe viewing van deze veelbesproken film is dat predikaat toch wat overdreven, maar veertien jaar later staat Verhoevens heerlijk postmoderne thriller nog altijd als een huis.

Wanneer we de film als thriller beschouwen, kunnen we vooral vaststellen dat de film 'gewoon goed' is: nergens echt subliem, nergens echt slecht. Verhoeven heeft z'n film opgebouwd rond een aantal memorabele scenes, die filmtechnisch dan ook razendknap in elkaar zitten. De rest van het scenario vult hij op met leuke vondsten, al zit het geheel natuurlijk vol plotgaten. De dialogen zijn scherp en (zelfbewust) geforceerd, en het samenspel tussen Stone en Douglas blijft voor een leuke avond zorgen. De muziek van Jerry Goldsmith en de cinematografie van Jan DeBont zijn dan wel weer 'echt' memorabel, de montage is op z'n beste momenten eveneens ijzersterk, en deze combinatie zorgt ervoor dat 'Basic Instinct' als film toch boven de middelmaat uitstijgt.

Wanneer we Verhoevens thriller echter op een postmodern niveau bekijken, wordt de film pas echt goed. Waar Van Sants remake van 'Psycho' misschien het ultieme eerbetoon aan Hitchcock is, vormt Verhoevens 'Basic Instinct' één van de meest originele hommages. In zo goed als elke scene zijn er wel verwijzingen naar 'The Master' himself terug te vinden, en dit levert de filmliefhebber dan ook extra kijkplezier op. De verwijzingen naar Hitchcock vinden we zowel op inhoudelijk als stylistisch niveau terug. DeBonts cinematografie is bijvoorbeeld niet meer weg te denken zonder Hitchcocks traliemotief, en Goldsmiths score is natuurlijk een even ultieme als geniale hommage aan Bernard Herrmann.
Verder is Verhoevens film ook een heerlijke inspiratiebron voor tal van academische stromingen, met de feministische stroming natuurlijk voorop. Tenslotte is 'Basic Instinct' één van de weinige Amerikaanse Verhoeven-producties die in dezelfde lijn ligt als zijn eerdere Nederlanse werk.

Het zelfreflexieve en gelaagde karakter van de film zorgt dus voor extra kwaliteit en filmplezier, wat ook Verhoevens schandelijk onderschatte 'Starship Troopers' (maar ook wel andere werken uit z'n oeuvre) tot een heerlijke b-film maakte. 'Basic Instinct' als klassieker bestempelen vind ik dus wat ver gaan, en de eveneens vaak toegepaste term 'cultklassieker' is hier dan ook beter op z'n plaats. 'Basic Instinct' was, is en blijft een puike film.

8/10

_________________
YMDB - Mijn Top 20

I wouldn't take the advice of a lot of so-called critics on how to shoot a close-up of a teapot.
David Lean

Showgirls (Verhoeven, 1995). Ondanks dat ik een groot liefhebber ben van slechte films in het algemeen en camp in het bijzonder en een groot respect heb voor Paul Verhoeven, had ik zijn beruchte 'Showgirls' nog nooit gezien. Een schande, ik weet het, maar daar is nu dan eindelijk verandering in gekomen. Alles is al gezegd over deze film die evenveel verguisd als geroemd is, maar na deze letterlijk ongelooflijke ervaring mag ik mezelf in het kamp scharen van de absolute liefhebbers, want wat een sublieme film is dit. Ik vraag me nog steeds oprecht af hoe deze film ooit van de grond heeft kunnen komen met een budget van 30 miljoen dollar en dat in Amerika. Wat een oneliners en dialogen! Wat een 'goede smaak'! Wat een tieten! Wat een onzin! Wat een acteerwerk! Wat een volledig onerotische film voor een film met zoveel naakt! Wat een film waarin werkelijk niets klopt en tegelijkertijd alles klopt! Soms zo eens in de zoveel jaar valt alles per ongeluk op zijn plaats en het ultiem contradictoire 'Showgirls' is zo'n gebeurtenis. Sprakeloos heb ik vaak zitten kijken. Ik kan het nog steeds niet geloven. Wat een film. En luister ook vooral de commentaartrack van de hilarische relnicht David Schmader die geheel in de lijn is van deze film. Ik sluit me maar aan bij deze wijze woorden van Schmader:

_________________
Lid van de Charlie Rich fanclub!

Gekeken films

De Vierde Man
Volgens velen in essentie een Hitchcockfilm als Hithcock de vrouwelijke seksualiteit sterker had uitgewerkt, maar dat ging een beetje lastig als je als ziet dat hij in Rope de homoseksualiteit van de hoofdpersonages als niet expliciet kon maken. Verhoeven kon dat dus wel, veel Bijbelse verwijzingen, rauwe cinematografie, het juiste acteerwerk van Jeroen Krabbe en het mysterieuze plot leveren een prachtige film op.

Zwartboek (Paul Verhoeven - 2006)



Ik heb vaak wel wat te mekkeren over Paul Verhoeven maar ik vond dit echt een uitstekende film. Begint ietwat traag met af en toe wat houterige dialogen, maar het verhaal is ijzersterk en zeker in de tweede helft is het nonstop actie en suspense, met de ene climax na de andere. Het is een goed geconstrueerd mysterie/whodunnit met een zeer verrassend einde. Misschien wat vergezocht maar niet onlogisch. Een leuke puzzel. Er is goed nagedacht over dit script. Verhoeven heeft als vanouds wel de neiging om soms een beetje uit de bocht te vliegen. Dan is een scène helemaal af en werkt gewoon perfect en dan doet hij er nog wat provocerend bloot bovenop, een extra schietpartij of iets anders waardoor de impact soms wat onderuit wordt gehaald, maar het is een klein minpuntje.

En er is natuurlijk flink wat geld ingestoken met veel gebruik van locaties en de film is werkelijk schitterend geschoten. Het ziet er echt goed uit. Zonder meer goed geacteerd met Thom Hoffman en Carice van Houten toch wel als de uitschieters. Carice van Houten is continu in beeld en laat weer eens zien dat ze de beste actrice van haar generatie is. Wereldwijf (qua acteren in elk geval), hopelijk maakt ze goede keuzes in Hollywood. Ik heb verder niets aan te merken op deze film. Veel te lang mee gewacht.

9/10

_________________
Profiler

Starship Troopers, Paul Verhoeven (1997)
Wat een onzinfilm! En dat bedoel ik in de meest positieve zin. In elke scène is het duidelijk dat deze film niet serieus is bedoeld en dat is tegelijk ook de kracht. De casting alleen al, met figuren die qua uiterlijk alleen al voor de nodige humor zorgen, is een sterk punt. Het meest hilarisch vond ik nog een recruitment tussenfilmpjes die steeds werden getoond. Echt briljant! Het is overduidelijk dat er hier verbanden worden gelegd met de echte wereld. Ik moet trouwens zeggen dat ik enorm verbaasd ben dat deze film uit 1997 komt, aangezien de special effects er zelfs nu nog acceptabel uitzien. Chapeau Verhoeven! Je mag een film maken in Hollywood en je maakt meteen een soort van parodie op bepaalde actiefilms. 7,5

_________________
www.dvd.nl

Heerlijke film, eentje die me nooit gaat vervelen. Op het eerste oog kan de film misschien overkomen als een parodie maar dan doe je de film wel tekort. Verhoeven is altijd veel meer satire dan parodie.

Vorige week toevallig ook nog eens van de plank getrokken, en ook al bleven mijn grootste twee ergernissen ermee nog min of meer intact (Johnny de Mol en de overdaad aan plotwendingen in het laatste halfuur), kon ik er ook nog altijd goed van genieten. Het is inderdaad een productie van formaat, zelfs in mijn ogen nog meer een Hollywoodfilm dan de Amerikaanse producties van Verhoeven. Zoals een recensent al opmerkte: 'You can take Verhoeven out of Hollywood, but you can't take the Hollywood out of Verhoeven.'

_________________
Blog

Ben nog steeds wel positief, zij het een tandje minder dan toen. Nog wat stukjes terugbekeken en de vele "traditionele music cues" die de emoties moesten benadrukken wekten bij mij nu af en toe irritatie op. De vele plotwendingen op het einde werken bij een tweede keer kijken ook niet meer zo goed natuurlijk. Ik houd het nog maar even bij een prettige herinnering, maar vind het nog steeds een prima film Een soort Nederlandse Hollywoodfilm, veel actie, grote emoties, en acteurs die worden gefilmd alsof het sterren zijn (wat de meesten inmiddels ook zijn).

_________________
Profiler

Zwartboek (2006) 8,5/10

Lang mee gewacht want het zei me niet veel - draait Verhoeven na al die tijd nog eens een Nederlandse film, maakt hij er meteen een verfuckt verzetsdrama van, zo dacht ik. Erg kortzichtig van me - uitstekende film. Kon vooral de grotendeelse afwezigheid van klassieke zwart/wit tegenstellingen waarderen.

_________________
S.O.S. plaatsgebrek - reisblog - offscreen film festival

Wat zien ik (1971)

Komische verwikkelingen van twee hoertjes in de rosse buurt van Amsterdam. Verhoeven's debuutfilm kan zich duidelijk niet meten met zijn latere werk. De humor is weinig verfijnd en gaat op den duur een beetje vervelen. Maar toch wel leuk om een keer gezien te hebben, met name de bizarre rollenspellen zijn best geinig.

6/10

Weet niet of ik de vraag hier helemaal op zijn plek is, maar kan iemand me vertellen of de Nederlandse Bluray van Showgirls een DTS of DTS-HD track heeft. Op het net circuleren wat tegengestelde berichten. Regio A is de mooiere versie, maar 2,5 keer zo duur en de extra's heb ik allemaal al eens op dvd gezien.

Showgirls - Paul Verhoeven - 1995

Ten tijde dat de film uitkwam heb ik deze gezien en vond ik het een erg slechte film. Die gedachte is altijd bij me gebleven en ik heb de film verder altijd links laten liggen. Nu toch weer eens opgezet en mijn mening is werkelijk volldig omgedraaid. Ik vind het oprecht een fantastische film. Buiten het feit dat ie echt nooit saai is, vond ik de sarcastische en dubbelzinnige toon erg sterk neergezet. Verhoeven heeft in mijn ogen een geweldige satire gemaakt. De leegheid van het sterrendom, de onoprechtheid van karakters en de vernietigende drang om hogerop te komen, wordt fantastisch samengebracht in Showgirls.

De Blu-Ray vond ik zeer de moeite waard, de kleuren en neonverlichting spat van het scherm Ik ben erg blij dat ik deze film nog een kans heb gegeven.

9,3